El final

Almansa - Rojales

Da is gelak toas kome se Bart. De witte zijn eerste woorden bij het inrijden van Rojales, el blanco blinkt, opdracht meer dan volbracht. Het voelde een klein beetje raar deze morgen, het laatste hotel, het laatste ontbijt buffet, laatste keer de route uploaden, laatste keer kabassen bevestigen aan de fiets, dat alles voor de laatste rechte lijn naar het doel dat we een kleine drie weken geleden voor ogen hadden. Witte jom, het is verdomme voorbij gevlogen, alsof het gisteren was dat we in de startblokken stonden voor een avontuur waar we geen van beide van wisten hoe het precies zou verlopen. Ah nee, we hadden niks gepland, niks voorzien, alles op goed geluk en dat is prima gelukt!
Wat betreft de rit van vandaag, hebben we mazzel, aja, we zitten op 600 meter hoogte en we rijden naar de zee. Maar alvorens de pret van het dalen kan beginnen, dient er eerst nog 10 kilometer geklommen te worden. Die pinten bier en glazen wijn van gisteren, proesten er langs elke porie uit, een half uur na vertrek baden we in het zweet. Gelukkig is de temperatuur aangenaam warm en zal de heerlijke Spaanse september zon zorgen dat we geleidelijk aan opdrogen tot helemaal achter onze oren toe. Tradities zijn er om in ere gehouden te worden, twee terrasjes kunnen er zeker vanaf tijdens de slotetappe, een tostada slaan we uiteraard in 1 moeite ook in onze frak. Alvorens aan het derde terrasje te beginnen wat tevens de eindbestemming zal worden, nemen we de tijd om even halt te houden bij de plaatselijke fietsenhandel en kameraad van de witte. De uitbundige Schotse man wil maar wat graag deze twee gekke Belgen fotograferen met hun beladen velo’s en op z’n Facebook pagina etaleren. 
Terras nummer drie heeft voor ons halve liters bier in petto, we klinken fier en tevreden op de afgelopen kilometers in en naast het zadel en geven elkaar een stevige vuist op een absoluut geslaagde onderneming. Even later dobberen we in de witte zijn zwembad en laten nadien de zon z’n werk doen om ditmaal het zoete water te verdampen.
Hier is nog even een overzicht van onze reis in cijfers:

Dagen op de fiets              18
Rustdag                                1
Kilometers                      2106
Hoogtemeters              13200
Kilometers onverhard  +- 85
Km windaf                        310
Km windop                     1263
Km zijwind                       533
Flessen wijn                       22
Lekke banden                      0
Sanitaire stop                     57
Aperitieven                          19
Ambras                                 0
Elkaar uitgescheten            7 (per dag)
Gebruik sleffers                 62
Liters water                      153
Bevoorrading                     27
Honger geleden                  0
Carwash                              3
Wasmachine                       7

Ik heb er van de eerste tot de laatste moment met volle teugen van genoten. Merci Witte voor het geniale plan, wij hebben dat samen ferm afgeborsteld. U was een fijne reisgezel!
We vonden het echt plezant om de afgelopen dagen onze belevenissen te mogen delen via deze blog en waren telkens weer gecharmeerd door jullie talrijke berichten. 
Hasta la proxima!

El blanco aan het woord:

Bart, 
Ge kent me al lang en vergeleken mee aaw heb ik inderdaad een ‘saai leven’, maar ikzelf vind het prima zoals het is. Desalniettemin zijn ook mijn ‘rondreizen’ in het verleden toch ook de ervaringen geweest die me het meest zijn bijgebleven. Dit waren ondermeer de jaren dat ik met Zje en de harley gans Europa heb afgereisd naar treffens en naar wat/waar we ook maar konden verzinnen om met de brommer op pad te zijn en een pint te kunnen drinken. Stuk voor stuk staan deze trips en de landen dat we doorkruisten in het geheugen gegrift door de mooie en soms aparte streken dewelke we doorkruisten. Ook de rondreizen met Margot in Thailand en Kreta waren van die toppers waar we nog steeds moeten op terugkomen van ‘hoe chique was da seg!’ Wat betreft fietsen was de 7-daagse fietsreis door Roemenië met de Marmotten ook ne speciale door ondermeer de slechte wegen en de armoede onderweg. Daarbij kwam de sindsdien legendarische Transsylvanië-route die we aflegden met de beklimming van de Urdele-pass in uiterst gure en slechte omstandigheden, NOOIT meer van dat! Toen ik het dan een paar jaar geleden in mijne kop kreeg om met de fiets van thuis naar onze tweede thuis te rijden, tja, dan is er in feite maar ene in de kapel waar ge onmiddellijk aan denkt en die zeker zal meeraan, en da waarde gij hè. Dus op mijn vraag was het antwoord direkt van Wanneer? Volgende week? Nieje Bart, in mijn leven moet alles min of meer gepland worden, mede voor mijn  gemoedsrust en/of door mijn ‘licht’ autistisch kantje. Toch werd er al rap beslist dat de trip in september zou plaatsvinden, door Corona was het juiste jaar in het begin nog vaag. Wat we wel onmiddellijk wisten was dat vertrek op 01/09 zou zijn en dan ook om 09.01 uur. Waarom? Omda onnozel doen plezanter is als gewoon…nè!
Ondertussen zit onze trip er al op, en de tijd is gevlogen, ge zou nog beginnen plannen om gewoon op de fiets terug naar België te fietsen (om ook eens wa windaf te hemme) maar ik ga de kerk in het midden houden, en mijn lijf de nodige rust gunnen met ons Margot dewelke eerstdaags toekomt mee den Eddie (naakte 4-voeter) In Mol trokken ze nu trouwens al ogen als ge eens 6 weekskes verlof vraagt… toch straf hè !?
Vooraf had ik grootste plannen om volledig in shape aan de start te komen maar door ‘omstandigheden’ (lees: het goede leven) is dit niet gelukt, maar de toch aanwezige fitheid bleek dan toch voldoende om deze trip zonder al te veel lastige momenten tot een goed einde te brengen. Omdat ik je ken heb ik de organisatie van routes, rustpauzes ed. maar zoveel mogelijk aan jou overgelaten, ik weet dan ook dat je dit zelf zo het liefst hebt….
Dus ik wil je bij deze bedanken voor je fijne gezelschap en het uitstippelen van al wat erbij kwam kijken. Deze trip was weer eentje die bij in het geheugen gegrift wordt en waarover nog vaak herinneringen zullen opgehaald worden. Ik vermoed dat gij ook genoten hebt van de trip! 
Nogmaals bedankt Bartje!
En vandaag gaan we in Rojales eens ne ferme drinken en morgen zonder wekker!! 

Muchas gracias compañero!!

Blanco