De meet

De meet komt in zicht. En zoals in elke grote ronde is de laatste dag grotendeels voor de show. De rit begint nochtans stevig met een klimmetje van 8 km... Aan een gezapig stijgingspercentage weliswaar maar toch. Ik doe het rustigaan en geef mijn ogen de kost. Het blijft een mooie streek hier. Achter elke bocht komt er een nieuw schilderij tevoorschijn.
Na de klimmersbenen te hebben aangesproken, zijn nu de daalcapaciteiten aan de beurt. Voor ik het goed en wel besef, rijd ik langzaam Cannes binnen. Langzaam, echt langzaam want het is hier pokkedruk. Wat een geheks. En te weten dat je hier grof geld betaalt voor een stukje Franse high society. Het ziet er natuurlijk wel allemaal prachtig uit, de luxueuze jachten, het casino, de winkels, de hotels en talloze restaurants. En de mensen zijn er ook mooi, dat wel.
Van Cannes tot Nice gaat het langs de kustlijn, vlakke kilometers dus. Wel met de wind vanvoor op de snuffel. En het blijft erg druk. Moto’s en auto’s rijden elkaar de sokken uit en ik foeter daar ergens tussen met mijn niet gemotoriseerde tweewieler. 
Bij het buiten rijden van Nice gaat het opnieuw bergop. Steil, erg steil. Dus ook traag, erg traag. Het verkeer wordt zo mogelijk nog hectischer. In de buurt van Monaco scheuren ze als gekken over het asfalt. 
Blij dat ik 1 stuk hotel Westminster in Menton bereik.  Nu is het wachten op de Ceuster. Die arme ziel is deze morgen rond 3 u vertrokken om tegen 18 u hier te zijn... 
Het is een warm weerzien!

107 km
4.54 u
21,8 avg
1218 hm