Au lac de Sainte Croix
18 september 2019 - Les Salles-sur-Verdon, Frankrijk
De dag moet reeds een tijdje bezig zijn als ik mijn blaffeturen open wring want de zon priemt haar straffe stralen al door de overgordijnen van de schuifdeur naar het balkon. Wat een heerlijk zicht is het vanuit mijn kamertje om de dauw boven de bergen te zien opstijgen. Het lijkt wel of het woud langzaam weer tot leven komt na een rustige koele nacht.
Op het ontbijtterras voelt de temperatuur reeds zeer aangenaam aan en terwijl de tweede koffie naar binnen vloeit, overschouwt mijn oog het fraaie landschap en ziet dat het goed is.
Ik popel om het meer van dichtbij te verkennen en laat mezelf naar beneden bollen op de Canyon. Al de verwachtingen worden ingelost. Het strand is ruim en proper en uiterst rustig. Het water oogt vredig en is helder. De blauwe lucht en de zon maken van het geheel een plaatje om in te kaderen.
Kort na de middag laat ik mezelf verwennen op de massagetafel van de spa door een zeer bevallige jonge dame met zachte handjes. De volle 60 minuten lang worden mijn spieren lekker zacht gekneed en als dessert volgt er nog een hoofdmassage.
Helemaal zen en klaar voor wat actie wandelt deze tevreden jongen weer naar buiten toe. 5 km verderop bevinden er zich verhuurstandjes voor kano’s en waterfietsen. In een éénmanskano duurt het iets meer dan een uur alvorens ik heen en weer ben van de gorges. Het is een schitterend spektakel van moeder natuur met links en rechts meters hoge rotsen. De talrijke peddelaars beperken echter de ultieme ervaring van dit fraaie landschap.
Plots daagt het me dat lunchen er ook vandaag nog niet van gekomen is en dat als het al bijna 5 u in de namiddag is. Dan maar weer een taartje kopen en een blikje sprite en op het strand naar binnen spelen. En genieten van de rust. Zalig!
Iets over 19 u ben ik gedoucht en klaar om uit eten te gaan. ‘La Plancha’ lijkt me een geschikte plaats om deze tot dusver prima dag af te sluiten. Het terras is leeg maar de oven op hout ruikt heerlijk uitnodigend en lokt me naar binnen. Geen 10 minuten later zit alles vol en gedurig worden er potentiële gasten noodgedwongen verder gestuurd. Dat belooft een geweldige maaltijd te worden! Wat volgt, is een belachelijk goed stukje vlees.
Morgen fietsen we naar Fréjus. De weersvoorspellingen zijn allesbehalve veelbelovend maar het parcours gaat vooral in dalende lijn, richting Middellandse zee. Komt goed.
Leven op hoop is ook leven.
De spieren zullen in ieder geval in orde zijn.
👍👍👍