Dagje jetski

Pluimen, kleine pluimen, lange pluimen, gekleurde pluimen, harde en slappe pluimen, noem het en ik heb ze allemaal zien passeren. Echte pluimen hé, zoals we die allemaal wel kennen van het carnaval in Rio. Ladyboys hebben geen pluim meer, weg pluim, voor goed, nooit meer rechtstaand pissen, nooit meer aan de ballen krabben, geen odol meer 's morgens.
3 shows per avond worden er opgevoerd bij Tiffany, ne chique zaal in twee verdiepingen met brede zitjes, een grote cinemazaal met podium ipv een wit doek. Foto's kan ik er niet van tonen wegens verbod op fotograferen tijdens de gehele voorstelling, daar zit je dan als toerist met je camera op de schoot. De sfeer deed me een beetje denken aan Cirque Du Soleil, zonder acrobatische toeren weliswaar maar met een twintigtal ladyboys zonder pluim, uitgedost in pluimencostuums. Af en toe playbackte er al eens eentje naast of verloor een ander zijn waaier en eentje gaat onderuit op veel te hoge hakken maar de show always goes on. Bobby en ik kunnen ons niet ontdoen van een freins. Om de haverklap een nieuw decor, groots opgezette achtergronden, een ladyboyengel komt aan een kabel van aan het plafond naar beneden gezweefd, Tina Turner doet een nummertje en op de achtergrond dansen jonge kereltjes hun pasjes, niet altijd even synchroon maar wel met de nodige overgave. Geen blote tieten noch billen, sommige dragen een bikini broekje en het moet gezegd, heb al ander rampen voorbij zien waggelen op het strand. Een viertal van deze merkwaardige verschijningen die overigens algemeen aanvaard zijn in Thailand zouden geen mal figuur slaan op de catwalk tussen het echte vrouwelijk schoon, al blijft het raar als er zo eentje je recht in de ogen kijkt en met getuite lippen een knipoog toewerpt.
Na de show gaan ze gewillig met je op de foto, voor een tip weliswaar, ach ja, ook zij moeten zien rond te komen. Pose aannemen, brede glimlach, tussendoor word je in uw gat geknepen en door je haar gestreken, allemaal voor het goede doel. Ff raar opkijken wel als er eentje je wat toeroept, precies een glanzende sportwagen met blinkende velgen die zojuist over een verkeersdrempel is gevlogen en z'n knalpot eronderuit heeft gesjast, a zo'n zwaar stem!
Gene bang vader en moeder, ik ga mijne flieter rustig laten hangen waar hij hangt. En iets waar ooit ne flieter heeft aangehangen, hang ik de mijne niet in! Tijd om een pintje te drinken en na te praten over wat we gezien hebben en ondertussen kijken we natuurlijk naar natuurlijke dames die passeren in ons gezichtsveld.
Vandaag is het aanvankelijk wat betrokken en winderig, klammig ook maar tegen de middag zou het helemaal opentrekken en dat doet het ook. De zee is ruw, golven met witte kopjes, niet ideaal voor onze geplande uitstap naar een onbewoond eilandje met de jetski. Beetje lobbywerk en voor een gunstig prijsje heel de dag een Seadoo onder ons gat. Gaan zu man, wind in de haren, zout water vreten en pikkende ogen maar pret voor tien. Een goed half u armen, benen en rug op de proef stellen om de woeste zee te overwinnen. Een tussenstop op Koh Lan wordt uiteindelijk ook het verste dat we raken, niet wegens onmogelijk verder te sjezen maar omdat chillen met de luie kont op een bedje onder ne parasol ook wel heerlijk is. Waarom was vakantie ook al weer plezant, zjust...
Tussendoor eet je als Westerling eens Westerse kost als je op reis bent, soms kan je aan de verleiding niet weerstaan voor ne goeie hamburger met friet naar binnen te spelen. Maar vanavond is het Thaise bbq, een heel ander concept dan dat wij dat kennen. In het midden vd tafel staat een pot met brandende houtskool, daarin past dan een andere pot met een rand waarin je groentjes kan koken, op het midden bovenaan leg je het vlees. Alles á volonté.  Smullen zu!