Gene kattepis zunne

29 februari 2016 - Mae Chaem, Thailand

Goodmolning sir, welcooooooome. De R rolt in Azië niet altijd even vlot over de tong wat de weinige Engelse woordenschat die ze rijk zijn, het converseren er niet eenvoudiger op maakt. Maar dat is nu net het plezante aan heel het verhaal, meer specifiek hier in Thailand wordt er veel gebruik gemaakt van intonatie. De klemtoon ligt er naar mijn gevoel op de meest onmogelijke plaatsen van het woord of de zin. Afhankelijk ook van die klemtoon kan hetzelfde woord meerdere betekenissen hebben. Voor zij die eens willen proeven, via deze link krijg je een idee hoe ze hier tekeer gaan: http://youtu.be/3GevorgqoAg
Ik heb me geïnstalleerd aan een tafeltje om te ontbijten. Please sir, here is menu. Omelet and a coffee latte please. Ok sir. Ne latte is eigenlijk zoiets als ne koffie verkeerd, meer melk dan koffie dus. 3 minuten later brengt de vriendelijke serveuze mijn tas. You want milk sir? Hu, hoezo? Lap, ne zwarte koffie met een zakje suiker maar geen melk. Haha, is goed zu schatteke, breng maar gewoon wat melk... Waarom ook moeilijk doen? Ze zijn toch zo lief, die Thaikes :)) Brocky, da zou hier niks veu jou zijn, die weten ni wat hun overkomt als gij uw trukendoos opendoet en begint moeilijk te doen :p
Allee vooruit mee de geit, de bike opgezadeld en helemaal klaar voor wat een gezapige rit moet worden. De eerste 65 km rijden vlotjes, beetje glooiende weg met de wind zeker ni in het nadeel. Lekker zo, al maar goed want pas om 10 u vertrokken uit CM en de benen nog even stijf als gisteren van al dat gehike. Na km 65 moet ik rechtsaf, op de kaart te zien, kronkelt de weg dus dat wordt klimmen, niet al te veel want geen enkele haarspeldbocht te bespeuren. Ben ook ni voorzien om echt te klimmen, wel nen trippel vooraan doch vanachter slechts nen 23 en mijn beestje weegt geladen en voorzien van een paar liter water, zo een slordige 40 kg schat ik. Zoals verwacht begint het al gauw bergop te gaan met een 4 á 5 % als gemiddelde stijgingspercentage, een riviertje kronkelt langszijde, het lijkt mijn trouwe gezel te zullen worden op deze tocht. Ola, was da? Ginds zit zowaar een soort van portier aan ne slagboom die me de weg verspert. Ah, het is blijkbaar de ingang van een nationaal park, Doi Inthanon, had ik precies iets van gezien op kaart, nog steeds op koers dus. Er dient blijkbaar een soort van entree betaald te worden maar de vriendelijke dame laat me gratis passeren omdat ik met de fiets ben zegt ze, zo ziet ze er ni veel hier en ze gniffelt wat terwijl ze gebaart aan haar collega om de bareel voor me te openen. Dikke merci juffra!
Pfjoew! Hallo kroket, serieus steil stuk in 't vizier, 15% gedurende een paar honderd meter blijkt achteraf, miljaar da was ni voorzien. Kroch, puf, hijg, sleur, dzjeezes, wa was me dadde, ni normaal zu. Het zweet gutst me met bakken naar beneden, het loopt tot in m'n schoenen, een beetje zoals mijne moed. En die rivier, die trouwe reisgezel rivier, daar is geen spoor meer van te bespeuren. Tot hoe hoog zou da hier eigenlijk gaan? Volgens mij zijn de hoogste toppen hier in de buurt een dikke 1000 m boven zeeniveau en reeds nu geeft de hoogtemeter op de Garmin 500 m weer. Aangezien je nooit helemaal op het hoogste punt passeert, zit het wel goed dan, kan nooit ni veel meer stijgen. Fout Bart. De komende kilometers gaan tergend traag vooruit, al zijn de stukken iets minder steil, "slechts" 8 á 9 %, das wel de helft teveel om comfortabel in het zadel te zitten. Keep going man! Idd, dat is wat ik doe, going, stapvoets naar boven raffelen, waggelen zeg maar. Zeiknat van het zweet zennek, al valt de temperatuur goed mee, het is niet zo heet als de voorbije ritten. Ah, dit is wellicht de reden, bijna op 1000 m hoogte. Allee, de top zal nu wel bekan in zicht zijn, achter de volgende bocht misschien, de volgende of de volgende? Niks ook ni, da blijft hie begot naar boven gaan, wablief, 12 %, aaaaargh! Euhm, waarom komen de motobikes van de tegenovergestelde richting met regenkledij naar beneden gezoefd? Ja zu, voelde de bui al hangen, regen op mijn kas. Ni erg in feite, dat behoedt me van oververhitting, 17 graden geeft de Garmin weer, iets waar ik niet op gerekend had, geen fietsregenkledij voorzien. Maar goed, het blijft te doen, sterker nog, het voelt fijn aan. Oeps, belachelijk, wa een steil stuk is me dat daar? Uhu, 16 %, kut seg! Mijn hartslag zit tegen zijn maximum aan, dito verhaal met de ademhaling, allee Molle, ge zult er wel bekan zijn nu, 1200 hm. Man! Da blijft ma duren, ik begin er neffe te slaan. Een schildpad op drie poten komt me voorbij gepikkeld, slecht veu de moral. Oh, het is gewoon een groot blad zoals je die hier wel meer vindt, dat met de wind de berg wordt opgestuwd. Fucking wind, duw mij ook eens een beetje joeng. Pfff, ff uitblazen langs de kant van de weg. Veel geklaxoneer en duimen in de lucht vd locals, dat wel :) De toerenteller heeft zich terug min of meer gereset. Geen tijd genomen trouwens om plaatjes te maken van de anders niet te versmaden "belle vues". Wel alles opgeslagen op mijn persoonlijke harde schijf, zal ze straks wel weer afspelen op de grafische plaat onder de douche...
1500 m hoogte, Molle, hie hedde uw eigen wee serieus aan mispakt eh, volgende keer beter je huiswerk maken gast xd
Weer ne bareel, zietem lache deje Thai in uniform, hello sir, you very good. Hup, duim in de lucht en schouderklopje. Meer en meer dringt het tot me door dat ze niet elke dag zo ne kwiet, beladen als ne muilezel op twee wielen en een scheef bakkes trekkend zien passeren. Ticket, vraagt hij. Nee man, moest beneden nix betalen. Ah, hier wel dan, 300 baht :)) De poort naar de hemel, zo bleek. 1667 m hoog, ik heb zojuist de hoogste berg in Thailand over gefietst. Daar kende ik dus die naam van, kieke!
Inmiddels schijnt de zon weer. De weg naar beneden loopt heerlijk over nieuw asfalt, zelfde percentages, tussen de 10 en 15 %. Ni bepaald relaxt met de Koga maar bon, de views zijn schitterend. Hier ganek toch wel een koppel leuke kiekjes schieten... Tegen de klok van vijf, na 7 uur onderweg en waarvan 6 effectief op de fiets, bereik ik Mae Chaem. Hostel Chadaporn wordt mijn onderkomen voor vannacht, redelijk snel gevonden want had niks vooraf voorzien aangezien het plan was om hier minstens twee u vroeger neer te strijken. I know, die naam is erover maar blijkbaar staat die porn ni voor porno, ok suckers? Na ne stevige maaltijd in het enigste restaurantje of wat daar moet voor doorgaan, met Engelse menu, genuttigd te hebben en drie biertjes later is dit verhaaltje ook weer geschreven. Ware het niet dat er zonet 2 Thaise jonge kerels zijn komen plaats vatten aan een tafeltje recht tegenover me en een biertje aanbieden. Nummer 4 wordt verzwolgen!  Wel wel wel, wat een heerlijke dag alweer ;)


Bekijk mijn helse rit via volgende link: https://connect.garmin.com/modern/activity/1068057831

Foto’s

10 Reacties

  1. Ikke Vokke:
    29 februari 2016
    Ongehoord verhaal. Normaal maakt ge da mee op een heel vakantie. Gij op enen dag. Moet er nog zand zijn ??????????
  2. Walter:
    29 februari 2016
    Ge zijt net krak toch maar oppassen 2 jonge kerels ze zien er toch niet te vrouwelijk uit?
  3. Natalie:
    29 februari 2016
    Dit was lezen met ingehouden adem... Topper!
  4. Kathelijn:
    29 februari 2016
    Man man man, ge zijt nogal ne krak gij... nen echte Mollen eh :-) Het is elke dag weer uitkijken naar je sappige verhalen. Niet moeilijk dat onze pa zijne zever uit zn mond begint te lopen :-)
  5. Greet:
    29 februari 2016
    Joeng,joeng,onze va en ons moe zouden nogal fier zijn.
    Onze Bart da is ne krak, ik hoor ze het al zeggen.
  6. Andre.meir:
    29 februari 2016
    ik denk dat ge er is over moet denken om een boek te schrijven jouw proza is veel beter dan veel broodschrijvers
  7. Kim Colson:
    29 februari 2016
    Zotteke
  8. Ann:
    29 februari 2016
    Hey Molleke, leuk om je verhalen zo te lezen. Een super avontuur.
  9. Taanteke:
    1 maart 2016
    volgens mij wat dat de josdag ! ge zijt niet te geloven - ik heb je garmin link gedeeld met Jordan - ben benieuwd naar zijn reactie - proficiat me je prestatie !
  10. Katrien:
    1 maart 2016
    Amai! Wat een held! En zo schattig dat je voortdurend aangemoedigd wordt! Daar spreken die Thaikes nog jaren van, van u te hebben zien voorbij puffen op uw machien! Verzorg je!!