Ne luchtige
3 maart 2016 - Tambon Pang Mu, Thailand
Prut in de ogen en de lakens mooi verrimpeld afgetekend aan één kant, zo staat er een uitgeruste toerist voor me in de spiegel. Geen nare ongedierten te bespeuren dit maal maar wel een kaki groen hagedisje tegen de wand dat zijn kopje wat gedraaid houdt en me schattig aankijkt alsof ie goeiemorgen wil zeggen in hagedissentaal. Ik werp hem een knipoog, gooi mijn duim de lucht in en zeg met schorre stem: "joew, kleine dino". Flop, daar gaat ie, waggel waggel, schuin naar boven, ergens een gaatje in en hij is schuppes. Overal kom je ze hier trouwens tegen, rits over 't straat, zomaar vlak voor je wiel, eentje die een boom in vlucht, een andere ondersteboven tegen het plafond. Schuchter als ze zijn, vind ik het aardige en sympathieke kereltjes, allemaal kleine Benji's :)
Fantastisch! De weg is breed, loopt goed, zacht briesje, hemelse kronkelingen en verdraagzame hellingen. Wat een verademing na de helse toestanden van de voorbije dagen. Een km of 10 onderweg, schrik ik me de pleuris als een pick-up truck met piepende banden naast me halt houdt. Verder geen kat te bespeuren, ik rijd zowaar naast de baan, bijna den dieperik in. Een eerste blik opzij belooft niet veel goeds, vier gewapende kerels kijken me aan, ik moet ondertussen lijk bleek zien, m'n hart klopt overal. De vier mannen lijken zelf ook verontwaardigd en dat stelt me enigszins gerust, 't zijn verdomd flikke, you ok sir? Jaja, tot zopas wel, rijd nu ma vlug verder en ga iemand anders de stuipen op het lijf jagen, eikels!
Wat den Dimi en de Mike gisteren niet lukte, slaagt Tiesto vandaag wel in, wave your hands in the air, schreeuwt hij in m'n oortje. Ik gelijk nen onnozele handen van 't stuur en zwaaien met die armen, een motobike rijdt me voorbij en kijkt met een dwaze, vragende blik achterna, ok Molle, doe normaal en vervolg je weg.
En de krekels, de talrijke krekels die je overal hoort, moedigen me luid aan, het lijkt wel alsof ze me vooruit schreeuwen. Niet zoals gisteren toen diezelfde lawaaierige ondingen me leken uit te lachen, allee pannekoek, is da nu nog fietsen, je lijkt net een oud wijf op een trotinette. Nee, vandaag zijn ze allemaal fan van deze geletruidrager, in gedachten dragen ze allemaal koerspetjes met mijn naam op de klep en maken ze de wave terwijl ik passeer. Molle toch jom...
Hoog in de lucht maakt een roofvogel rondjes, op zoek naar een prooi. Misschien is het wel die vogel van die jongen die een wens mocht doen bij Merlijn. (Tim Visterin - De vogel) Gisteren zag ik nog eenzelfde exemplaar, die moet toen gedacht hebben dat er voor hem ontplofte mol op het menu zou staan. Mis poes. De derde maart herleeft Krtekske helemaal en geniet met volle teugen van een 67 km lange triomftocht naar Mae Hong Son. Af en toe kom ik een toerist tegen, op de motor weliswaar, ik herken ze aan hun bleke huid, baarden of lange haren. Thai hebben geen baard, buiten wat onkruid op hun kin zijn ze haarloos in hun gezicht en enkel de vrouwen hebben lange zwarte haren, de mannen kort zwart. Daar miljaar, ne fietser met kabassen aan z'n machien. We houden beide halt om ff gedag te zeggen, 't is begot nog ne Belg ook, nen Opwijkenaar. Na een 20 tal minuten wat ervaringen gewisseld te hebben vervolgen we elk onze weg, ik noordwaarts en hij naar het zuiden.
Voor de motoliefhebbers moet deze route een ware natte droom zijn. De 'loop' (lees loep) wordt de ronde genoemd die ik nu reeds een paar dagen volg, mijne loop is de korte versie welteverstaan. Een beetje aan dat handvat draaien en door de bochten sjezen, kan niet anders dan een heerlijke sensatie zijn...
Like view guesthouse, waarschijnlijk was de naam lake al ingenomen, ik check in en doe me enige tijd later tegoed aan een pizza in een cafeetje genaamd Crossroads bar. Wat een speciaal ding is me da seg, honderden prullaria hangen, staan en liggen overal, het is blijkbaar ook de gewoonte om iets neer te poten met een krijtje op de houten balken, plafond en muren. Dat zal ik later vanavond misschien ook uitproberen, Voortkapel was here of zoiets achterlaten tussen al die andere nonsens :)
Busterminal opgezocht en voor 150 baht ticketje gekocht voor een ritje met minivan naar Pai, een dikke 100 km verder. Na wat opzoekwerk op het net heb ik wijselijk beslist om die zware klauterpartijen gemotoriseerd te overbruggen. Blijft de vraag natuurlijk of dat wel goed komt met de Koga, vlgs het juffertje aan de balie kan mijn vehicle op het dak, afwachten...
Markten, overal vind je ze hier op Thaise bodem, echt gezellig, vooral eetwaar maar ook andere zaken zoals kledij, potten en pannen en noem maar op, brengen ze er aan de man. Wie heeft eigenlijk bij ons op het idee gekomen van supermarkten uit de grond te stampen? De manier waarop de Thai het doen lijkt me zo veel interessanter, gemoedelijker en socialer ook. Terwijl ik een beetje door het stadje rondcruise hier, valt mijn oog op een uitnodigend stel bamboe zitjes met zachte kussens, Ida's Bar. Fiets op slot en eentje nuttigen, we open tomorrow sir, we new place. Ok dan. You wanne drink something? Doe maar ne screwdriver (wodka met fruitsap). De baas, ne Schot komt eraan met mijn glas. On the house, we open tomorrow, you 're the first costumer, schol meneer de Schot.
Todays ride:
https://connect.garmin.com/modern/activity/1071207176
De route die je genomen hebt is deze die ons Jill in januari met de moto ( lees scooter) gedaan heeft... zou idd de moeite zijn
ene niet teveel screwdrivers he :-) morgen nog hup met de beentjes doen ...
Ge zijt toch zeker dat ze daar niks speciaal in ef water doen e vent ? Misschien doen straks de grassprietjes wel een wave voor u .........
Maar ge doet da goe...ik kan het mij perfect inbeelden!
Als da waardetransport nie moest blijven duren...ge hebt nog andere carriere mogelijkheden :-)
Die kleine dino's weten waar ze moeten zijn. Daar kan ik mij inderdaad wel in vinden ;-) !
"Ach meneer, een mooie vogel wil ik zijn..."?
Veel succes nog ginder en de huisdieren mag je daar laten hoor :-)