Trek.2

Koud nachtje gehad met talloze keren wakker geweest, zo ne bamboe ondergrond is ni bepaald comfortabel, beetje woelen en weer ff weg. Geen gesnurk, da valt mee als je met 12 slapende medemensen in 1 kamer ligt. Of misschien houd ik wel met mijn gesnor de rest uit hun slaap, des te beter voor mij!
Op de kop op 1000 meter hoogte, 600 meter hoger dan het vertrekpunt van ons tochtje, hebben we de nacht doorgebracht, wellicht was dat dé reden van de frisheid. Pakweg een 15 graden, I know, da zijn er 10 meer dan thuis, ma toch... Vandaag moest er dus weer worden gedaald, langs nauwe, soms gladde paadjes, af en toe ook vettig. Schoeisel goed aangeladen met plaatselijke modder en aardig in het zweet met da rugzakske op mijne bult, allemaal de moeite waard als we aankomen bij een waterval en even kunnen pauzeren. Een kraampje met drank en versnaperingen, ergens half tegen de rotsen en half in de rivier gebricoleerd. 
Vervolgens blijft het rivierafwaarts gaan, twee Belglanders tegengekomen onderweg met in 't groot "BELGE" op z'n pet. Bonjour, vous êtes Belges? Ja, antwoord hij verontwaardigd in het Frans, hoe weet jij dat? Euhm, ikke ook Belg. Het staat in grote letters, vetgedrukt op uw klak joeng! Deuh... Beetje verder staat onze Thaise begeleider, ondertussen is dat Aidee geworden of zoiets, ons op te wachten. How many people behind you sir? 6, I think. Why, vraagt hij me. Euhm, I don't know, why is your hair black, vraag ik hem op mijn beurt. Hij kijkt me aan zoals een emoticon met uitpuilende ogen en  begrijpt er geen knijt van, waarschijnlijk bedoelde hij gewoon okay ipv van why. Hilariteit alom :))
De Ké, Japans kereltje van 25 winters en gelegenheidsgitarist gisterenavond is mijn trouwe hikingpartner geworden. Hij lacht gewillig om al mijn geweldig onnozele zever en komt zelf soms ook verrassend uit de hoek. Samen met een Japanse griet hebben we besloten om de Ké op te eten indien we moesten verdwalen en honger krijgen. Sowieso heb ik hem meermaals toegeschreeuwd: "I kill you for nothing"
Klinkt waarschijnlijk allemaal wat kort door de bocht maar het was gewoon een wreed amusant wandelingeske. 
Uiteindelijk, na een relaxte tijd stappen, houden we halt bij het raftingkamp. Met vier plus de kapitein in een stevige rubberboot, zwemvest en helm verplicht aan te doen. Go, peddelen maar, een zootje ongeregeld als het aankomt op synchroon die schup in en uit het water halen maar we hebben lots of fun! Toch aardig wat water in die beek hier. Meer alleszins dan 3 jaar geleden, toen was ik hier met Peter, ondertussen een ex collega. Gisteren en vandaag trouwens enkele punten herkend van toen, geeft om één of andere reden een euforisch gevoel...
Terug in CM aangekomen, check ik in bij een hotelletje om de hoek, de helft zo goedkoop als het vorige én met dezelfde faciliteiten. Lap, mijne douchegel vergeten in het bergdorp, dan maar ne klot zeep gebruiken om alles zuiver te schrobben. Vuile was naar de laundry service, nog wa ORSkes gaan inkopen en een massageke meepikken om de hikingspieren los te werken. Voor de verandering mezelf en vooral dan de maag tegoed gedaan aan zeevruchten in mijn favoriete restaurantje om de hoek, Cooking Love. Straks met mijn Japannerke afgesproken om ne saké te gaan consumeren. Benieuwd wat dat gaat geven. Kak! Ingedommeld op bed, Molle! Rap een broek aanschieten, ne Franse douche en hoppa. Shiiiit, portefeuille en sleutel vergeten in de kamer. Receptioniste lastig vallen en niks gebeurd, wel half u te laat, ach ja, Thailandse stiptheid zeker :)
Fijn om jullie reacties te lezen. Tot blogs!