Trekking day 1

Donderdagavond plof ik me neer ergens op een bank aan een tafel bij een pub om een biertje te nuttigen. Naast me zit een gigant van ne mens met recht tegenover hem zijn reisgezel. Twee Franssprekende Cannadezen zo bleek, levensgenieters zu, elk een halfliterpint voor hunne neus. Het duurt niet lang of we zijn het eens over de excellente kwaliteit van de Belgische bieren en het lekkere eten in Vlaanderen. Niet onlogisch, gelet op z'n figuur, naar schatting een goei 187,3 kg droog aan den haak, ne mens zou voor minder zweten enkel maar door te ademen, wa te zeveren en erg smakelijk te lachen.
Bartje mooi netjes op tijd bedje in met handjes braaf boven de lakens. Fris als een hoen of haan of wat dan ook ontwaak ik vrijdagochtend met een normale en gezond stinkende morgendasem, dagrugzakske prepareren om twee dagen in de voetsporen van Indiana Jones te treden. Mijn manier van een late carnaval zeg maar :) Als ik zit te wachten op mijn vervoer, speelt het leven zich hier gezapig af. Een oud vrouwtje, beladen met bezems, nee geen heks, gewoon een dametje op leeftijd die twee grote manden bezems draagt, probeert haar koopwaar aan de man te brengen bij de locale bevolking. Met succes overigens, de eerste portie rijst is binnen voor haar. De wind doet een leeg blikje bier naar me toe waaien, een oude man met dito kar vraagt me beleefd of hij het mag oprapen. Natuurlijk papi, hij bedankt me met een brede glimlach en zet zijn weg verder op zoek naar meer achtergelaten lege spullen. Ook hij zal straks genoeg bijeen gesprokkeld hebben om een maaltijd te kunnen nuttigen.
Baaaaart? Pisak, de gids voor de komende 36 u wenkt me naar zijn oude pick-up. Er wachten enkele Fransozen, ne USAer met Venezuelaanse roots, 2 Tsjechen en 3 Japanners in de als sardienen gevulde rammelkar, welcome gaat het in koor.
Flower & butterflyfarm, een verplicht nummer waar zelfs een kind ni wild van wordt.  Ovifantenkamp waar er een rit op deze slurfgiganten hun rug gepland staat en nadien hebben we lunch. Dan volgen vier kilometer klimmen met backpack, gevuld met genoeg water om tot aan onze bamboehut te raken die zal dienen als slaapplaats. De weg is stijl en vettig, het heeft hier net zowaar geregend. Enkel locals komen met hun scooter naar beneden gerezen, waaghalzen op teenslippers zonder helm.
De mist belemmert een beetje het uitzicht maar desalniettemin is het prachtig in de Thaise bergen. Niet te warm vandaag, ideaal om te wandelen. Terwijl Pisak ons de lunch bereidt, neem ik een douche of wat daar voor moet doorgaan. Ijskoud water, met lange buizen aangevoerd uit de rivier nextdoor. Heerlijk, lekkere currysoep met kip, groenten en rijst natuurlijk, krijgen we voorgeschoteld. In kleermakerszit nuttigen we de maaltijd die op primitieve wijze is klaar gemaakt. In groep doen we een kaartspelletje en dan wacht het kampvuur... 
Er wordt druk over en weer gepraat met Engels als voertaal. Die Fransozen gaan vanzelfsprekend met elkaar liggen kletsen, al ma goed want hun Engelse accentje is in eerste instantie best wel grappig maar op den duur ook wel vermoeiend. Precies Allo allo in 't echt :)
Een regenbui in de bergen. Dan maar binnen wa zingen, een guitar, Chang bier, Thaise whisky met Redbull en nen hoop sappige verhalen. Een ideale mix om met een voldaan gevoel op mijn gelegenheids bamboebed in de slaapzak te kruipen...