@ the Beach

Als je in Phuket bent, moet je in Patong geweest zijn, meer bepaald op Bangla road, de walkingstreet van alle walkingstreets. Zot, andere woorden heb ik er niet voor, overal hoor je verschillende muziek joelen, om ter luidst, verschillende beats door elkaar heen. Sommige keten hebben schaars geklede, dansende dames in de aanbieding, andere trachten klanten te lokken met goedkope drank en shots, sommige propsters proberen je te overtuigen om hun striptease shows te komen bewonderen. Met ons vieren, een bevriende Duitse meid van mijn collega's vergezeld ons, het is zij die zich laat overtuigen om een Ping Pong show bij te wonen. Jean Michel Sève live aan het werk? Vergeet het, hier floepen ping pong ballen, bananen, touwtjes met naalden, eieren, levende goudvissen en Budha mag weten wat nog allemaal, uit de plaats waar normaal baby's worden geboren. Degoutant vulgair maar goed, hebben we ook weeral meegemaakt. Discotheken bij de vleet, we pikken er twee uit, bomvol zit het en de sfeer is uitgelaten, allemaal feestende toeristen. Tof om te zien maar ik verkies toch een trendy loungebar met chill muziek zoals eerder op de avond. 1 cocktail, 2 biertjes, een hamburger en een flesje soda later, keren we huiswaarts, op de scooter, mét helm want er zijn checkpoints waar controle wordt uitgevoerd. Wilt u ook ff blazen meneer? Geen probleem agent. Miljaar! Rood, positief... Na drie pogingen nog steeds positief en ik ben helemaal ni zat, fuck seg. Come to Police station and spend night in jail zegtem. Tomorrow go to court, pay 20000 baht en maybe you free then. What the fuck? Ik prop hem 1000 baht in zijn pollen en kijk hem aan zoals ik dat wel eens gezien heb in de film. Mooi geregeld dacht ik. Maar er komt geen bevestiging, moet gemeld worden aan zijn chef en hij gaat ervandoor. Daar sta ik dan. Zijn chef blijkt dan toch corrupt te zijn, 5000 baht, voor elk van deze mierenneukers 1000 baht en ik mag beschikken. Kostelijk nachtje, haddek beter kunnen spenderen. Maar ik slaap wel in mijn eigen bed, beter dan kans lopen om geassraped te worden door nen Thai in prison. Ach ja, eigen schuld, dikke teen zekers.
Mijn biologische klok zorgt ervoor dat ik ook van deze dag weer ten volle kan genieten. Eerst even langs een reisbureautje om het verloop van mijn laatste week in te plannen en dan naar het strand. Belgie ligt nog in een diepe slaap na een uit de hand gelopen schietpartij in Vorst als mijn voeten worden geroosterd op het zand van Laem Sing Beach. Meer idyllisch als dit kan een baai niet zijn, palmbomen en ander groen sieren de rotsen en lijnen het witte, mulle zand af. Een helder blauwe zee met naar verkoeling zoekende baders in lijkt nog te moeten ontwaken, haar golven strelen zachtjes één na één de kustlijn. Vanonder een oud parasolleke en op een van de zon verkleurde matras met bijhorend tafeltje, waar een fruitshake op prijkt, sla ik dit zomerse tafereel gade. Bruin gekleurde torso's, mister Beans, bikini's in alle kleuren en maten sieren en ontsieren deze paradijselijke plek onder een stralende blauwe hemel. Wat een mens al niet lijden kan.