Dia 16

Calamocha - Ademuz

Mist in de polders, na eens goed door m’n ogen gewreven te hebben, weet ik het wel zeker, er hangt een dikke mist in Calamocha. Sowieso was het de bedoeling om een half uurtje later dan gewoonlijk te vertrekken en dat komt nu extra goed uit. We zijn trouwens zeer gemotiveerd omdat het weerbericht ons doet dromen, de wind zou voor de verandering  nu eens in de rug blazen. En voor de regen hoeven we ook al geen schrik te hebben, de vooruitzichten zijn zon zon zon.
De eerste 70 km verlopen zo goed als in rechte lijn, geen verkeerslichten, occasioneel een rond punt, rechtdoor en vlammen. Wel moeten er een stuk of tweehonderd verticale meters worden overwonnen maar dat blijkt kinderspel met onze goeie benen. Echte ronderenners zijn wij, met ingang van de derde week komen we op ons beste, we halen makkelijk snelheden boven de dertig per uur, regelmatig staat er zelfs een 4 vooraan de snelheidsmeter. Met nog 40 km te gaan buigen we rechtsaf en vanaf dan gaat het in dalende lijn naar de aankomst met de wind nog steeds aan onze zijde, volledig in ’t gat dus. Tientallen motorrijders cruisen over dezelfde route als de onze en dat is niet zomaar, deze kronkelende weg leent zich perfect voor een road-trip. Nu zie je langs rechts rotsen met her en der een struikgewas, links is het contrast ongeëvenaard groot met de meest vruchtbare groene vallei. Een kabbelende beek met weliswaar donkerbruin kolkend water stroomt de gehele tijd als een trouwe loods die de weg wil wijzen, naast onze zijde. Een dorpje, een terrasje, daar zijn we als de kippen bij om gretig gebruik van te maken, frisse cola, een tostada en een fles water om de bidonnen mee te vullen.
Hoe pittoresk kan een plaatsje zijn, Ademuz, het eindpunt van deze snelle dag is zo mooi in al z’n eenvoud, de smalste steegjes, de meest steile straatjes, een labyrint kan hier jaloers op zijn, spreuken op de gevel van alweer een volgend ‘Efteling huisje’ maken het sprookjesachtige helemaal af. Een kleine wandeling op zoek naar een perfect plaatsje voor een uniek plaatje hebben we niet gevonden, elk plekje heeft iets origineels en achter elke hoek schuilt alweer een nieuw vergezicht voor in de boekjes. Het authentieke maakt het hier zo interessant, geen toeristen, behalve wij dan, niks souvenirwinkel maar ook geen restaurant of bar, die open zijn althans. Vanaf een uur of zeven in de avond komen ze hier vanonder hun steen gekropen, enkele winkels openen de deuren, bakkerij, slager, allemaal zijn ze van de partij. We hebben er zodoende een goed oog in dat we straks aan de bak kunnen voor een heerlijke maaltijd. Wij groeten u. Witte, Molle. 
 

112 km

302 hm

34 km/u avg Astemblief!